رابطه سعادت و تزكيه نفس
دسته بندي :
علوم انسانی »
معارف اسلامی
رابطه سعادت و تزكيه نفس
فرمت فایل : ورد- word
قابل ویرایش
تعداد صفحات : 13 صفحه
فهرست مطالب:
مقدمه
ارتباط بين اعمال نيك و سعادت نفس
سعادت و كمال و ارتباط آنها با يكديگر
سعادت چيست؟
تزكيه چيست؟
بخشی از متن :
سعادت چيست؟
سعادت همان لذت است، اما قوى تر و پايدارتر. اگر انسان كمالى پيدا كند از آن لذت مى برد. چنانچه اين كمال ثابت و قوى باشد لذتش بيشتر خواهد بود. خداوند در توصيف حال مردمان، آن هنگام كه به جهان آخرت وارد مى شوند، مى فرمايد: «اسمع بهم وابصر يوم ياتوننا»؛ (مريم: ۳۸) آنان وقتى بر ما وارد مى شوند چقدر شنوا و بينا هستند! به عبارت ديگر، با آوردن «اسمع» و «ابصر» مى خواهد بگويد كه وقتى از اين عالم مى روند سراپا ادراك مى شوند، تمام وجودشان چشم و گوش مى شود و غفلت درآنجا معنايى نخواهد داشت. بنابراين، در چنان عالمى، اگر انسان به مرحله توجه دائمی رسيده باشد بالاترين لذتها را از نعمتهاى اخروى خواهد برد.
تزكيه چيست؟
«تزكيه» به عنوان يك فعل متعدى - نه مصدر فعل مجهول كه حاصل فعل باشد - شناخته مى شود. مصدر فعل متعدى به دو شكل به كار برده مى شود: يكى مصدر فعل معلوم و ديگرى مصدر فعل مجهول. لذا، تزكيه را گاهى به معناى «تزكيه كردن» و گاهى به معناى «تزكيه شدن» به كار مى بريم. طبق معناى دوم، حالت طهارت و رشد و كمالى كه براى انسان حاصل مى شود همان تزكيه است. اما طبق معناى اول، به عملى كه انسان انجام مى دهد تا آن حالت برایش پديد آيد تزكيه گفته مى شود.
«تزكيه» در زبان فارسى، معادل دقيقى ندارد; اما مى توان گفت «حذف زوايد و چيزهاى مضر و پديد آمدن رشد و فزونى در چيزى» تزكيه است. «زكات» نيز به همين معناست. نتيجه تزكيه - به معناى فعل متعدى - كمال است؛ مانند درختى كه اگر زوايد آن را حذف كنيم رشد مى كند و به كمال مى رسد.
بنابراین، با زبان فلسفى، مى توان گفت كه تزكيه يعنى كامل كردن نفس و حذف نواقص و زوايد كه نتيجه آن حصول كمال براى نفس است. با اين بيان، مى توان نتيجه تزكيه را حصول كمال براى نفس دانست. حصول كمال نيز مستلزم حصول لذت مى باشد. با توجه به اينكه كمالات كسب شده پس از مرگ هم باقى مى ماند و در عالم آخرت، شناخت يقينى و توجه به آنها حاصل است موجب لذت دائمی خواهد بود.