تحقیق در مورد جنگ روانی

دسته بندي : عمومی و استخدامی » گوناگون
فرمت فایل : ورد- word
قابل ویرایش
بخشی از متن :
انديشمندان ديدگاه ‌هاي متفاوتي درباره جنگ رواني (Psychological Warfare) دارند و به همين دليل ارائه يك تعريف مشخص و يا يك حد معين براي اين جنگ كار ساده‌اي نيست.
برخي معناي جنگ رواني را به فعاليت‌هايي كه به طور مشخص در قلمرو صلاحيت نيروهاي مسلح قرار دارد، محدود مي ‌كنند و بنابراين آن را تلاشي مي ‌دانند كه بر تبليغ براي مخاطبان خاص و پشتيباني از مأموريت‌ هاي نظامي (Millitary Mission) معين، متمركز است، پل لاينبرگر (Paul Linberger) در كتاب معروف خود به نام جنگ رواني كه در سال 1954 به چاپ رسيد، جنگ رواني را در معناي محدود آن تعريف مي ‌كند. وي بر اين باور است كه جنگ رواني استفاده از تبليغات بر ضد دشمن، همراه با اقدامات عملي است كه داراي ماهيت نظامي، اقتصادي يا سياسي باشد .
برخي ديگر بر اين باورند كه جنگ رواني عبارت از مجموعه اقدامات يك كشور براي اثرگذاري و نفوذ بر عقايد و رفتار دولت‌ها و مردم خارجي در جهت مطلوب است كه با ابزارهايي غير از ابزار نظامي، سياسي و اقتصادي صورت مي‌ گيرد. طرفداران اين نگرش، اغلب بر اين باورند كه تبليغات، جز اصلي و اساسي جنگ رواني است اما تمام آن را شامل نمي ‌شود.ديويد آيزنهاور (David Eisenhower) در سخنراني معروف خود براي انتخابات رياست جمهوري آمريكا در هشتم اكتبر 1952، در سانفرانسيسكو گفته است:
«جنگ رواني يعني نبرد و نزاعي براي دستيابي به افكار مردم و اراده آنها. »
بر اين اساس، سياست خارجي آمريكا بايد به گونه ‌اي تنظيم شود كه با استراتژي واحد و منسجم جنگ سرد هماهنگ باشد. لازم است در اين جنگ سرد و در ضمير و عزم خويش، جوياي فرصتي باشيم كه بدون خسارت‌هاي جاني در نبرد به پيروزي برسيم.
وي جنگ رواني را مساوي با جنگ سرد به كار برده است كه در زمان خود، از جمله مسائل بسيار مهم آمريكا بوده است . برخي ديگر جنگ رواني را عمليات از پيش طراحي شده براي ارائه اطلاعات گزينش شده (Selected Information) به مخاطبان و تحت تأثير قرار دادن احساسات، افكار و دلايل منطقي آنان مي‌دانند.در دو دهه پس از جنگ جهاني دوم، دكترين ‌هاي جنگ رواني (در مورد ماهيت، كاربرد و نقش آن در روابط بين‌المللي مدرن) در آمريكا و اروپا، به سوي اجماع نظر حركت كردند.
اهداف جنگ روانی
اهداف جنگ رواني عبارت است از:
1-از بين بردن اميد مخاطبان و يا جناح مقابل
2- ايجاد بي ‌اعتمادي نسبت به رهبران جناح مقابل
3- ايجاد شكاف در بين جامعه مخاطب.
روش‏های جنگ روانی
کشورهای استعماری از روش‏های متفاوتی در جنگ روانی استفاده می‏ کنند که مهم ‏ترین آنها عبارتند از:
1-شایعه؛
شایعه، ادعای مشخصی است که جهت برانگیختن باور مخاطبین به کار می ‏رود و دهان به دهان از فردی به فرد دیگر منتقل می ‏گردد و فاقد هر گونه سند و مدرک مطمئن می ‏باشد. اهداف ایجاد شایعه عبارتند از:
الف) ایجاد بدبینی نسبت به نظام و مسئولین آن که می‏ تواند آثار نامطلوبی را در پی داشته باشد.
ب) افزایش نگرانی و اضطراب در مردم.
ج) ترور شخصیت و لکه ‏دار کردن قداست ارزشها، مسئولین و نظام.
د) ایجاد فضای ناسالم اجتماعی.
و) ایجاد تفرقه در میان مردم، برای از بین بردن وحدت و یگانگی که پیروزی هر ملتی تنها در سایه آن تحقق خواهد یافت. نکته مهم دیگر این‏که در شایعه‏ سازی، دشمن حتماً در پی نتیجه از آن نخواهد بود؛ زیرا که با ایجاد شایعه، افکار را به سمت مسائل غیرضروری سوق می‏ دهد.
2-تحریف واقعیات؛
تحریف واقعیات نیز یکی از روش‏ هایی است که دشمن در آن سعی می کند اذهان عمومی را از حق به باطل منحرف کرده، باعث شود تا مسائل، طور دیگری جلوه ‏گر شوند و به عبارتی، آنها باعث می ‏شوند تا مردم از پیام ‏ها و جریانات به گونه‏ای برداشت نمایند که آنها می ‏خواهند و این نکته مهمی است که روش ‏های دیگر، اغلب برای همین هدف به کار برده می‏ شوند.
3-اغراق و مبالغه؛
این روش ساده و در عین حال کارآ، در جنگ روانی به دو طریق مورد استفاده قرار می ‏گیرد؛ دشمن، نقاط ضعف یا کمبودها و مشکلات موجود در طرف مقابل را بیش از اندازه بزرگ جلوه داده، بر آن تأکید می ‏کند؛ تا بر نگرانی مردم بیفزاید و دیگر این ‏که موارد مثبتی را که خود دارد، به جامعه ارزانی داشته، آنها را در اذهان عمومی بزرگ جلوه داده تا از این طریق، افراد را به خود جذب کند. این دو حرکت، در کنار هم نتیجه بهتری را برای دشمن در برخواهد داشت.
4- تفرقه؛
از آن‏ جایی که وحدت و یگانگی، عامل اصلی در موفقیت هر ملت و هر نظام حکومتی است، تفرقه نیز بر عکس آن، عامل اصلی ذلت و بدبختی هر ملتی است. این روش، تقریباً نتیجه تمام روش‏ هایی است که دشمن در جنگ روانی به کار می‏ برد و در حقیقت، دشمن در به راه انداختن جنگ روانی، در پی ایجاد تفرقه میان مردم و حاکمان می ‏باشد؛ تا از این طریق، بتواند به منافع خود دست یابد.
5-فریب؛
در این روش، دشمن سعی می ‏کند تا مخاطب مورد نظر را به سمت یک فضای ذهنی متفاوت با واقعیات سوق دهد و این عمل، یعنی فریب یا دروغ بزرگ، باید به گونه‏ ای ساخته و پرداخته شود که افراد، بدون هیچ مقاومتی وارد آن شوند و القائاتی را که می ‏شود، بپذیرند. بنابراین، دشمن سعی می ‏کند با تلاش و کوشش، ذهن مخاطب را به نتیجه مورد انتظار خویش برساند.